en toen..........Vietnam
Door: Lennart en Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Lennart en Jolanda
29 Juli 2006 | Vietnam, Hanoi
Hallo hallo,
na Phnom Penh zijn we 2 dagen in Kampot gebleven. De enige reden dat we daar heen gingen was voor een verlaten frans berg station, dat ook nog had gediend als Khmer Rouge basis. Maar de weg erheen was te veel uitdaging voor de auto en halverwege ging ie stuk. Voordat alles gerepareerd was, was het te laat om nog omhoog te gaan omdat smiddags alleen auto's naar beneden kwamen. Dus deze tocht hebben we maar gelaten voor wat ie was, de weg was toch een hel.
Door naar Sihanoukville. Aardie kustplaats voor een paar dagen, maar je moet je er geen zuid europees vakantieoord voorstellen. Het is gewoon een stad di toevallig aan de kust ligt, maar verder totaal geen allure in de vorm van een gezellige boulevard of wat dan ook heeft. Maar het waren de mooiste stranden van Cambodja, en het was lekker even af te koelen voor een paar dagen en nog belangrijker, de zee weer te zien, horen en ruiken. Ik begin altijd na een paar weken de zee alweer te missen en het was nu al drie maanden.
Daarna weer terug naar Phnom Penh voor ditmaal een langer verblijf, 5 dagen. We zijn heel erg van de stad gaan houden, met zn herrie, onderwater gelopen straten en heel veel armoede. Het went nooit om de hongerige kinderkoppies naast je tafeltje te zien staan. Talloze kinderen lopen savonds langs de eetstalletjes en hopen dat jij wat achterlaat op je bord of in je glas. Zodra je klaar bent met eten komen ze naar je toe met 1 zakje voor rijst en 1 voor noedels. De restjes rijst gaan in het rijstzakje en noedels in noedels. Aan het eind vd avond hebben ze hopelijk 2 zakjes vol en hebben ze genoeg voor hun gezin. 1 jongetje die heel verlegen naar mn restje rijst staarde schoof ik mn bord toe. Haastig haalde hij mn bestek eraf, opende zn zakje, schoof het bordje erin leeg, zette het bord terug en plaatste het bestek er weer op, heel netjes. Toen hij weg liep riep hij zn zus en stak trots zn zakje in de lucht. Zn zus, schijnbaar ervaren, legde dr arm om hem heen en gaf hem een schouderklopje. Het was waarschijnlijk zn eerste avond uit bedelen. het begin van een lange lange weg.
We genoten vooral van het slenteren door de straten en het absorberen van de sfeer. wat heel interessant was waren de S-21, de beruchte gevangenis van de khmer rouge onder leiding van Pol Pot. Het was eigenlijk een school, maar werd als gevangenis gebruikt en is nu een indrukwekkend museum. Ook de Killing Fields is een vreemde bezienswaardigheid. Meer dan 17000 mensen zijn daar omgebracht en in 129 massagraven gedumpt. Baby's werden tegen een boom geslingerd of in de lucht gegooid en met een speer opgevangen, en mannen en vrouwen werden de dood in gemarteld omdat kogels te duur waren. Gruwelijk.
Dinsdag 25 juli vertrokken we naar Saigon ( Ho Chi Minh City) in Vietnam. saigon is chaos. De straten zijn in bezit van de brommertjes en oversteken is iedere keer weer een uitdaging.De vrouwen dragen heel vaak nog een traditionele jurk (lange zijde, uit 2 delen bestaande broek / jurk) en scheurend op een brommer met een mondkapje voor vormen ze het ideale Vietnamese plaatje. We hebben nog niet echt rare dingen op het menu zien staan, op een sandwich varkens hersens na dan, maar op straat kan je slangen in wijn kopen en natuurlijk de gebruikelijke insecten. Saigon heeft hele goede musea, vooral over de oorlog met amerika is een hoop te zien. Communisme viert hier nog steeds hoogtij, vlaggen met hamer en sikkels sieren de straten en grote propaganda posters pronken op bijna iedere kruising.Vietnamezen zijn niet bepaald het meest aardige volk in Azie. In azie is het heel belangrijk je gezicht te redden en nooit boos te worden of je te laten gaan, wat er ook gebeurd: blijven lachen. Maar in Vietnam denken ze er anders over. Het is heel normaal dat je rustig over straat loopt, er een verkoper naar je toe komt om iets aan te bieden en als je daar dan vriendelijk voor bedankt je een scheldpartij kan verwachten. Maar ook tegen elkaar. Het is duidelijk te overbevolkt en duidelijk veel chinese invloeden. Ze zijn veel meer ikki ikke ikke.
Vandaag zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Die tunnels (totaal 250 km )zijn gegraven door de Vietcong en zijn zo klein en smal gemaakt dat je er kruipend doorheen moest. Gelukkig hebben ze een deel voor de toeristen 2x zo groot gemaakt, maar dat nam niet weg dat we af en toe nog steeds op onze knieen door de donkere gangen moesten kruipen. Na alle pro-amerikaanse hollywood films is het goed voor de balans om ook eens een eenzijdig verhaal van de andere kant te horen. De mensen zijn hier nog steeds heel trots dat ze van de amerikanen hebben gewonnen en hoe ze booby traps maakten en door middel van die tunnels onder de basis van de amerikanen liepen en ze onder hun neus konden beschieten en dan snel weer de tunnels in verdwenen.
Morgen gaan we naar een strandplaats, Mui Ne Beach en zullen daar een paar dagen gaan snorkelen en zandkorrels tellen. De Vietnamese stranden staan bekend om hun schoonheid, dus we zijn benieuwd.(Voor de geinteresseerden, we volgen de volgende route: Saigon, Mui Ne Beach, Dalat, Nha Trang, Hoi An, Hue, Hanoi, Sapa, Hanoi)
Verder hoop ik dat jullie allen de hitte overleefd hebben, en nog wat tijd hebben gehad het strand of andere verkoeling op te zoeken.
het ga jullie goed en tot snel.
len en yo
na Phnom Penh zijn we 2 dagen in Kampot gebleven. De enige reden dat we daar heen gingen was voor een verlaten frans berg station, dat ook nog had gediend als Khmer Rouge basis. Maar de weg erheen was te veel uitdaging voor de auto en halverwege ging ie stuk. Voordat alles gerepareerd was, was het te laat om nog omhoog te gaan omdat smiddags alleen auto's naar beneden kwamen. Dus deze tocht hebben we maar gelaten voor wat ie was, de weg was toch een hel.
Door naar Sihanoukville. Aardie kustplaats voor een paar dagen, maar je moet je er geen zuid europees vakantieoord voorstellen. Het is gewoon een stad di toevallig aan de kust ligt, maar verder totaal geen allure in de vorm van een gezellige boulevard of wat dan ook heeft. Maar het waren de mooiste stranden van Cambodja, en het was lekker even af te koelen voor een paar dagen en nog belangrijker, de zee weer te zien, horen en ruiken. Ik begin altijd na een paar weken de zee alweer te missen en het was nu al drie maanden.
Daarna weer terug naar Phnom Penh voor ditmaal een langer verblijf, 5 dagen. We zijn heel erg van de stad gaan houden, met zn herrie, onderwater gelopen straten en heel veel armoede. Het went nooit om de hongerige kinderkoppies naast je tafeltje te zien staan. Talloze kinderen lopen savonds langs de eetstalletjes en hopen dat jij wat achterlaat op je bord of in je glas. Zodra je klaar bent met eten komen ze naar je toe met 1 zakje voor rijst en 1 voor noedels. De restjes rijst gaan in het rijstzakje en noedels in noedels. Aan het eind vd avond hebben ze hopelijk 2 zakjes vol en hebben ze genoeg voor hun gezin. 1 jongetje die heel verlegen naar mn restje rijst staarde schoof ik mn bord toe. Haastig haalde hij mn bestek eraf, opende zn zakje, schoof het bordje erin leeg, zette het bord terug en plaatste het bestek er weer op, heel netjes. Toen hij weg liep riep hij zn zus en stak trots zn zakje in de lucht. Zn zus, schijnbaar ervaren, legde dr arm om hem heen en gaf hem een schouderklopje. Het was waarschijnlijk zn eerste avond uit bedelen. het begin van een lange lange weg.
We genoten vooral van het slenteren door de straten en het absorberen van de sfeer. wat heel interessant was waren de S-21, de beruchte gevangenis van de khmer rouge onder leiding van Pol Pot. Het was eigenlijk een school, maar werd als gevangenis gebruikt en is nu een indrukwekkend museum. Ook de Killing Fields is een vreemde bezienswaardigheid. Meer dan 17000 mensen zijn daar omgebracht en in 129 massagraven gedumpt. Baby's werden tegen een boom geslingerd of in de lucht gegooid en met een speer opgevangen, en mannen en vrouwen werden de dood in gemarteld omdat kogels te duur waren. Gruwelijk.
Dinsdag 25 juli vertrokken we naar Saigon ( Ho Chi Minh City) in Vietnam. saigon is chaos. De straten zijn in bezit van de brommertjes en oversteken is iedere keer weer een uitdaging.De vrouwen dragen heel vaak nog een traditionele jurk (lange zijde, uit 2 delen bestaande broek / jurk) en scheurend op een brommer met een mondkapje voor vormen ze het ideale Vietnamese plaatje. We hebben nog niet echt rare dingen op het menu zien staan, op een sandwich varkens hersens na dan, maar op straat kan je slangen in wijn kopen en natuurlijk de gebruikelijke insecten. Saigon heeft hele goede musea, vooral over de oorlog met amerika is een hoop te zien. Communisme viert hier nog steeds hoogtij, vlaggen met hamer en sikkels sieren de straten en grote propaganda posters pronken op bijna iedere kruising.Vietnamezen zijn niet bepaald het meest aardige volk in Azie. In azie is het heel belangrijk je gezicht te redden en nooit boos te worden of je te laten gaan, wat er ook gebeurd: blijven lachen. Maar in Vietnam denken ze er anders over. Het is heel normaal dat je rustig over straat loopt, er een verkoper naar je toe komt om iets aan te bieden en als je daar dan vriendelijk voor bedankt je een scheldpartij kan verwachten. Maar ook tegen elkaar. Het is duidelijk te overbevolkt en duidelijk veel chinese invloeden. Ze zijn veel meer ikki ikke ikke.
Vandaag zijn we naar de Cu Chi tunnels geweest. Die tunnels (totaal 250 km )zijn gegraven door de Vietcong en zijn zo klein en smal gemaakt dat je er kruipend doorheen moest. Gelukkig hebben ze een deel voor de toeristen 2x zo groot gemaakt, maar dat nam niet weg dat we af en toe nog steeds op onze knieen door de donkere gangen moesten kruipen. Na alle pro-amerikaanse hollywood films is het goed voor de balans om ook eens een eenzijdig verhaal van de andere kant te horen. De mensen zijn hier nog steeds heel trots dat ze van de amerikanen hebben gewonnen en hoe ze booby traps maakten en door middel van die tunnels onder de basis van de amerikanen liepen en ze onder hun neus konden beschieten en dan snel weer de tunnels in verdwenen.
Morgen gaan we naar een strandplaats, Mui Ne Beach en zullen daar een paar dagen gaan snorkelen en zandkorrels tellen. De Vietnamese stranden staan bekend om hun schoonheid, dus we zijn benieuwd.(Voor de geinteresseerden, we volgen de volgende route: Saigon, Mui Ne Beach, Dalat, Nha Trang, Hoi An, Hue, Hanoi, Sapa, Hanoi)
Verder hoop ik dat jullie allen de hitte overleefd hebben, en nog wat tijd hebben gehad het strand of andere verkoeling op te zoeken.
het ga jullie goed en tot snel.
len en yo
-
30 Juli 2006 - 20:20
Ruud:
Klinkt als muziek in mn oren. Heerlijke verhalen. Waan me gelijk weer op het strand in Hoi an en Nha Trang. Echt super!! Geniet volop vrienden!! Keep up the good work... -
31 Juli 2006 - 10:57
ESME:
WORD ZOOOOOOOOOO JALOERSSSSSSSSSSSSSS !!!HAHAH HAVE FUN -
31 Juli 2006 - 20:12
Marga:
groetjes en thanks voor de kaart -
06 Augustus 2006 - 01:05
Greke:
kus kus kus
ga overmorgen week naar Napels!
kus kus kus -
14 Augustus 2006 - 13:20
Blob:
hehhe klinkt lekker slange wijn als of het uit een slecht horror film komt, samen met kikker bier is een gevaarlijke combie wat zeker de volgende dag hooft pijn op gaat leveren. mischien is dat onaardige gedrag in vietnam wel gewoon vakantie stress ik ben er op vakantie ook een paar nederlanders tegen gekomen die midden op straat hun kind(7) uit staan te schelden om dat ze haar net nieiwe nep gutie brilletje(1 euro) is kwijt geraakt. gezellig met het gezin op vakantie heheh groette bob -
14 Augustus 2006 - 13:24
Bob:
p.s de foto's lijken wel een verhaal vertellen van jo en len die het kwaad in het gevaarlijke communistiese vietnam gaan bestijden met onderweg doodshoofden slangen enge boomen maar uit eindelijk wind het goede het weer van het kwaade en rusten ze uit op een mooi paradijselijk strand (wel mooie foto's trouwens) -
19 Augustus 2006 - 13:36
Peter:
Bijna 5 mnd'n later klinken de verhalen nog steeds heel relaxed...van de ene jungle naar het andere strandje...wat een leven, mensen! BTW, hoef geen verhalen meer aan te horen over routers ed, ben nl weg bij Versatel, per 1 sep een nieuwe baan en nu nog even lekker op vakantie. Len & Jo, genietze! -
24 Augustus 2006 - 21:15
Greke:
alweer terug and back to work was wel super!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
